Biskupin, o Muzeum Archeologicznym
Na mapie Kujaw i Pomorza znajduje się pewne miejsce, które z pewnością warte jest odwiedzenia. Jest to Muzeum Archeologiczne w Biskupinie. Jest jednym z największych i najbardziej rozpoznawalnych muzeów tego typu w całej Europie. Posiada cenne ślady osadnictwa z epoki kamienia czy średniowiecza. Znajdziemy tu również osady z początków epoki brązu i wczesnej epoki żelaza. W latach 30 XX w. rezerwat nazwano „ Polskimi Pompejami”. Dla zachowania pozostałości tak cennych dla dziedzictwa kulturowego, naukowego oraz dydaktycznego Polski, tereny nad Jeziorem Biskupińskim i jego okolice uznano za Pomnik Historii.
Muzeum powstało w 1950 r., a 6 lat później funkcjonowało już jako Oddział Muzeum Archeologicznego w Warszawie. Od 2000 r. Muzeum stało się samorządową jednostką kultury, działającą na mocy ustawy o muzeach.
Odkrywcą i badaczem terenów Biskupina oraz pomysłodawcą utworzenia na tych terenach rezerwatu archeologicznego był prof. Zdzisław Rajewski. Muzeum Archeologiczne w Biskupinie ma za zadanie gromadzić, pielęgnować, konserwować i udostępniać dziedzictwo kulturowe. Wywiązuje się z tego obowiązku w formie wystaw stałych i czasowych. Ma również z zadanie opiekować się rezerwatem i zabytkami. Jego społeczną misją jest propagowanie wśród dzieci i młodzieży, a także dorosłych, archeologii i dziedzin z nią związanych. Organizowane są tu liczne imprezy kulturalno-edukacyjne min. Festyn Archeologiczny.
Rezerwat ma obszar około 38 ha. Obecnie znajdują się tu takie obiekty jak: obozowiska łowców i zbieraczy, osady pierwszych rolników, osada obronna na półwyspie kultury łużyckiej, groby skrzynkowe czy wioska wczesnopiastowska. Należy także pamiętać o Chacie Pałuckiej.
Na półwyspie nad Jeziorem Biskupińskim, niedaleko osady łużyckiej znajdziemy przystań. Możemy trochę poczekać i wyruszyć w rejs statkiem zwanym „Diabeł Wenecki”. Po drodze podziwiajmy cudny krajobraz rezerwatu i okolic!.
Pałuki to historyczno-etnograficzna kraina, która wyróżnia się na tle innych tym, że posiada własny styl ubioru i własną gwarę. Charakterystyczne budownictwo prezentuje Chata Pałucka z przełomu XVIII/XIX w. W jej wnętrzach znajduje się izba czarna, która pełni funkcję kuchni, izba codzienna, która również pełni funkcje żywnościową oraz różnego rodzaju narzędzia. Jest również sień z piecem do pieczenia chleba i izba biała. Niedaleko chałupy znajduje się studnia z żurawiem, pasieka dawnych uli czy rzeźba, tzw.” Strach na wróble”.
Do muzeum można dotrzeć własnym transportem. Szczerze polecam udać się do Żnina, a tam wsiąść do kolejki wąskotorowej i pojechać do Biskupina przez Wenecję. Życzę miłego zwiedzania.
